Autor: Grzegorz Pacewicz

1 lip

Nic się nie stało

Z czasów kiedy jeszcze interesował mnie postmodernizm, pamiętam tezę Jean-François Lyotarda, że wielkie opowieści przeminęły. Im więcej wody upływa w heraklitejskiej rzece, tym wyraźniej widać, że teza ta nie znajduje odbicia w rzeczywistości.

17 cze

Odpocząć – i można zaczynać na nowo

Lubię czytać wywiady rzeki, wspomnienia i autobiografie. Gdy na dodatek autor jest znany z lekkiego pióra, lektura takiej pracy może być tyleż wartościowa, co wciągająca. I tak jest właśnie w przypadku „Przyczynku do autobiografii” Władysława Tatarkiewicza.

31 maj

Subiektywnie. Obiektywnie

Jeden z moich kolegów, z którym mam kontakt głównie przez portal społecznościowy, umieścił mem dotykający w doskonały sposób problemu subiektywności i obiektywności: „Podczas porodu kobieta cierpi tak bardzo, że praktycznie może sobie wyobrazić jak czuje się facet, który ma gorączkę”.

5 maj

Wybory i strata czasu

W ostatni wtorek kwietnia uczestniczyłem w wyborach do Rady Wydziału. Ponieważ pamiętałem pewne zagadnienia związane z systemami głosowania, dla zabicia nudy obserwowałem, jak działa obrany w mojej uczelni system głosowania.

22 kwi

Czytam podręczniki do logiki

Przez długi czas fascynowała mnie tzw. gilotyna Hume’a. Jest to teza, którą wyraźnie postawił David Hume, że między faktami a powinnościami, czy też faktami a wartościami, jest przepaść, a wobec tego wywodzenie wartości i powinności z faktów bądź też ich uzasadnianie w ten sposób jest niepoprawne.

10 mar

Między przyczynami

Jan Łukasiewicz, o którym wspominałem ostatnio, od początku swojej pracy naukowej zajmował się zagadnieniem przyczynowości.

17 lut

Łukasiewicz

O Janie Łukasiewiczu Tadeusz Kotarbiński pisał, że jego wykłady i ćwiczenia były jak kryształ. Miał na myśli ich niesamowity porządek i elegancję. Wyraźny ślad tego łatwo można odnaleźć w książkach i artykułach Łukasiewicza, które na czytelnika rzucają niekłamany urok.

1 lut

Oto portret, oto wszystko

Już na pierwszych stronach monografii Jana Woleńskiego poświęconej Tadeuszowi Kotarbińskiemu czytelnik spotyka się z sympatycznym czterowierszem Kotarbińskiego na temat głębi i jasności dociekań przeróżnej maści uczonych. W ten sposób dowiedziałem się, że Kotarbiński pisywał wiersze. Oto ten czterowiersz:

9 gru

Język polski jak język obcy

Muszę przyznać, że rzadko spotykam studentów niepełnosprawnych. O ile pamiętam, było ich na zajęciach może z dziesięcioro i wszyscy posiadali ułomność fizyczną utrudniającą mniej lub bardziej poruszanie się.

3 gru

O doktorze, który robił maturę cztery razy

We wspomnieniach Tadeusza Kotarbińskiego można wyczytać o jego zmaganiach z maturą. Wskutek splotu niekorzystnych okoliczności oraz charakteru ówczesnego szkolnictwa musiał do niej podchodzić cztery razy.

M	T	W	T	F	S	S
	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31

Oferta na pierwszy rok:

4 zł/tydzień

Autor: Grzegorz Pacewicz

Nic się nie stało

Odpocząć – i można zaczynać na nowo

Subiektywnie. Obiektywnie

Wybory i strata czasu

Czytam podręczniki do logiki

Między przyczynami

Łukasiewicz

Oto portret, oto wszystko

Język polski jak język obcy

O doktorze, który robił maturę cztery razy

Oferta powitalna.
4 zł za tydzień przez rok

Oferta na pierwszy rok:

4 zł/tydzień

Nic się nie stało

Odpocząć – i można zaczynać na nowo

Subiektywnie. Obiektywnie

Wybory i strata czasu

Czytam podręczniki do logiki

Między przyczynami

Łukasiewicz

Oto portret, oto wszystko

Język polski jak język obcy

O doktorze, który robił maturę cztery razy

Oferta powitalna.4 zł za tydzień przez rok

Oferta powitalna.
4 zł za tydzień przez rok