Po ostatnich trudnych tematach medycznych – coś lżejszego. Kolejny raz czytałem kolejny tekst poświęcony „Gwiezdnym wojnom”. Wprawdzie wejściu do kin wieńczącego sagę filmu nie towarzyszy jak niegdyś podniecenie czy gorączka, a niektórzy miłośnicy gatunku oczekiwali raczej spektakularnej klapy (duża w tym pewnie zasługa dwóch poprzednich produkcji), ale wydarzenie odbiło się dość szerokim echem. Zapamiętam zwłaszcza grający na emocjach spot zachęcający do adopcji zwierząt ze schronisk. Samego filmu nie oglądałem (i sądząc po dwóch poprzednich i zapowiedziach – nie wybieram się do kina), więc – nie będąc politykiem – nie mam kompetencji do wypowiadania się o nim, pozwolę sobie jednak na krytykę pewnego poglądu uznanego w niektórych kręgach za obowiązujący i wręcz zatwierdzony.
To, że niektóre organizmy mają cechy wymykające się tradycyjnym zestawom charakteryzującym królestwa świata ożywionego, wiadome było już Arystotelesowi. Dowodził on, że uważane przez wielu w jego czasach za rośliny parzydełkowce są jednak zwierzętami. Ze stułbią było to bardziej wyraziste, bo ona przytwierdzona jest do podłoża przejściowo i można ją przyłapać na chodzeniu. Z koralowcami trochę trudniej, bo raz osiadłe już nie zmieniają położenia, ale wnikliwy obserwator nawet wtedy musiał przyznać Arystotelesowi rację.
